W dniu 9 maja 2016 r. Cornelia Pieper, Konsul Generalna Niemiec w Gdańsku oraz Piotr Tarnowski, dyrektor Muzeum Stutthof otworzyli wystawę „In Memoria”, której autorem jest Olaf Schlote. Gościem honorowym wydarzenia był Christian Weber, Prezydent Parlamentu Landu Bremy, który wygłosił okolicznościowe przemówienie.
W oryginalnym zachowanym baraku więziennym byłego KL Stutthof został zainscenizowany tymczasowy pokój pamięci. Jasno promieniujące gabloty w kształcie klasycznego tryptyku w sposób pełen szacunku i z duża starannością oświetlają śmierć i skierują uwagę na światło ponad nią. Prawie czarna i niemalże niepokojąca praca przypomni In Memoria o głębokich i niepojętych okropieństwach przeszłości. Zakończenie, jak i nowy początek tworzy mniejsza świecąca gablotka ze świeżą, białą świecą. Sztuka w tym baraku w Stutthofie i wraz z nim oświetli przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, a jednak pozostanie niedoskonała.
Wernisaż to część oficjalnych obchodów 71. rocznicy wyzwolenia KL Stutthof, a wśród jego gości znaleźli się, m.in. byli więźniowie tego obozu. Wystawa potrwa do końca października 2016 r.
***
Przemówienie Christiana Webera, Prezydenta Parlamentu Landu Bremy:
Gdańsk i okolice odwiedziłem już kilka razy. To piękne, dumne miasto stało mi się bliskie. Z jego przyjaznymi, otwartymi mieszkańcami łączy nas Bremenczyków czterdziestoletnie partnerstwo miast, zainicjowane uparcie przez naszego ówczesnego burmistrza Hansa Koschnicka. Porozumiewanie, przyjazne spotkanie i wzajemny respekt są nam potrzebne. Wina i wstyd za niezmierzoną krzywdę, którą Niemcy wyrządzili wielu ludziom w Polsce, pozostają. Droga do pojednania między narodami jest długa i bolesna. Czujemy to, upamiętniając w Sztuthofie ofiary terroru nazistowskiego. Ten obóz był częścią maszynerii wyniszczenia, która przyniosła tortury, męczenie i śmierć ponad 110 tysięcy osób; 65 000 kobiet, mężczyzn i dzieci tego nie przeżyło.
Dziś, 71 lat po wyzwoleniu obozu koncentracyjnego Stutthof ta droga pojednania jest drogą ufności. W Polsce pamięć historii jest uznana za zasadniczym elementem tworzenia narodowej tożsamości: Pamięć o przeszłości jest dla Polaków i Niemców warunkiem wspólnego kształtowania przyszłości w zjednoczonej Europie, w Europie, która teraz, w związku z aktualnymi ruchami uchodźców, stoi przed kolejnym sprawdzianem. Jest moją nadzieją, a nawet moim przekonaniem, że to wspólne zadanie dla trwałego pokoju w Europie się uda.
Gdańsk i okolice odwiedziłem już kilka razy. To piękne, dumne miasto stało mi się bliskie. Z jego przyjaznymi, otwartymi mieszkańcami łączy nas Bremenczyków czterdziestoletnie partnerstwo miast, zainicjowane uparcie przez naszego ówczesnego burmistrza Hansa Koschnicka. Porozumiewanie, przyjazne spotkanie i wzajemny respekt są nam potrzebne. Wina i wstyd za niezmierzoną krzywdę, którą Niemcy wyrządzili wielu ludziom w Polsce, pozostają. Droga do pojednania między narodami jest długa i bolesna. Czujemy to, upamiętniając w Sztuthofie ofiary terroru nazistowskiego. Ten obóz był częścią maszynerii wyniszczenia, która przyniosła tortury, męczenie i śmierć ponad 110 tysięcy osób; 65 000 kobiet, mężczyzn i dzieci tego nie przeżyło.
Dziś, 71 lat po wyzwoleniu obozu koncentracyjnego Stutthof ta droga pojednania jest drogą ufności. W Polsce pamięć historii jest uznana za zasadniczym elementem tworzenia narodowej tożsamości: Pamięć o przeszłości jest dla Polaków i Niemców warunkiem wspólnego kształtowania przyszłości w zjednoczonej Europie, w Europie, która teraz, w związku z aktualnymi ruchami uchodźców, stoi przed kolejnym sprawdzianem. Jest moją nadzieją, a nawet moim przekonaniem, że to wspólne zadanie dla trwałego pokoju w Europie się uda.
Przemówienie Corneli Pieper, Konsul Generalnej Niemiec w Gdańsku:
W dniu 17 czerwca tego roku obchodzimy 25-lecie polsko-niemieckiego traktatu o dobrym sąsiedztwie.
Dla nas Niemców jest wielkim szczęściem, po strasznych wydarzeniach dwóch wojen światowych, po barbarzyńskim Nazizmie i Holocauście, że możemy w Europie żyć w wolności i pokoju. Przy tym przyjaźń z Polską, naszym wschodnim sąsiadem, ma szczególne znaczenie. Bez polskiego ruchu wolnościowego „Solidarności” nie osiągnęlibyśmy tak szybko jedności Niemiec. Przypomnijmy: do traktatu o dobrym sąsiedztwie prowadziła długa droga pojednania. Pamiętajmy o liście polskich biskupów z roku 1955 z propozycją pojednania. Kultura pamięci i pojednania naszych państw nie są tylko częścią historii naszego traktatu, ale również pewnym fundamentem dla przyszłości. Jesteśmy świadomi odpowiedzialności za zachowanie pamięci historii i doświadczeń. Do tego chce się przyczyniać również wystawa „In memoria” Olafa Schlotego, która jest częścią roku jubileuszowego w programie konsulatu generalnego.
W dniu 17 czerwca tego roku obchodzimy 25-lecie polsko-niemieckiego traktatu o dobrym sąsiedztwie.
Dla nas Niemców jest wielkim szczęściem, po strasznych wydarzeniach dwóch wojen światowych, po barbarzyńskim Nazizmie i Holocauście, że możemy w Europie żyć w wolności i pokoju. Przy tym przyjaźń z Polską, naszym wschodnim sąsiadem, ma szczególne znaczenie. Bez polskiego ruchu wolnościowego „Solidarności” nie osiągnęlibyśmy tak szybko jedności Niemiec. Przypomnijmy: do traktatu o dobrym sąsiedztwie prowadziła długa droga pojednania. Pamiętajmy o liście polskich biskupów z roku 1955 z propozycją pojednania. Kultura pamięci i pojednania naszych państw nie są tylko częścią historii naszego traktatu, ale również pewnym fundamentem dla przyszłości. Jesteśmy świadomi odpowiedzialności za zachowanie pamięci historii i doświadczeń. Do tego chce się przyczyniać również wystawa „In memoria” Olafa Schlotego, która jest częścią roku jubileuszowego w programie konsulatu generalnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz