„Raport ze Stutthofu” – najnowsza publikacja Muzeum Stutthof

Pod redakcją Elżbiety Grot, kierownik działu naukowego Muzeum Stutthof, ukazały się wspomnienia byłego więźnia KL Stutthof, Martina Nielsena.

Martin Nielsen (1900 – 1962), pisarz i parlamentarzysta duński w latach międzywojennych XX w.  był więźniem politycznym nr 25 667 obozu Koncentracyjnego Stutthof od 5 października 1943 r. do 25 stycznia 1945 r., następnie uczestnikiem Marszu Śmierci. Od lutego do pierwszych dni marca 1945 r. wraz z innymi więźniami przebywał w  przejściowym obozie ewakuacyjnym w Nawczu. Został wyzwolony przez żołnierzy Armii Czerwonej 12 marca 1945 r.  w wiosce Świetlino. Jego  raport z pobytu w KL Stutthof został po raz pierwszy opublikowany w 1947 r. w Danii. Uznano go wówczas za najbardziej wstrząsające i dokładne zeznanie świadka o warunkach panujących w niemieckim obozie koncentracyjnym Stutthof. M. Nielsen opisał bardzo wnikliwie los więźnia, który po przekroczeniu bramy śmierci w KL Stutthof, przez władze obozu pozbawiony prawa do swojego imienia i nazwiska, stawał się kolejnym numerem zobowiązanym do niewolniczej pracy. We wspomnieniach zostały utrwalone osobiste doświadczenia cierpienia, upokorzenia, choroby i okoliczności śmierci współtowarzyszy, a także okrutny los, który spotkał  Żydów i Żydówek, Polaków,  Rosjan, kobiet i więźniów nieletnich. Wydawałoby się, że warunkach, w których królowały:  terror i śmierć, nie było miejsca na ludzkie współczucie, pomoc i samoobronę, a jednak więźniowie tworzący obozowy ruch oporu przyczynili się do ocalenia nie jednego życia. Wspomnienia M. Nielsena, są trudną lekturą, ale ich najważniejszym walorem jest dokładny opis przeżyć i wydarzeń, których autor był świadkiem. Zapoznanie się ze wspomnieniami M. Nielsena pozwali czytelnikom lepiej zrozumieć rolę, jaką pełnił KL Stutthof w eksterminacji więźniów – obywateli krajów okupowanych przez III Rzeszę Niemiecką w czasie II wojny światowej.

Książkę można zakupić w księgarni Muzeum Stutthof. 

21 maja 2003 r. - wizyta przedstawicieli rodzin Duńczyków więzionych w KL Stutthof. Wśród nich były więzień Villy Fuglsang (stoi przy fladze z kurtką przewieszoną przez rękę).