Urodził się 23 grudnia 1892r. w
Lipinkach koło Świecia na Pomorzu. Szkołę podstawową ukończył w Lubichowie, a następnie
uczęszczał do Gimnazjum w Chełmnie, a później do Collegium Marianum w
Pelplinie, gdzie w 1913 roku podjął również studia filozoficzno-teologiczne.
Święcenia kapłańskie otrzymał 16 marca 1918r. W czasie I wojny światowej
przez rok pracował jako sanitariusz, a po wojnie przez dwa lata jako wikariusz
w Nowym Mieście Lubawskim na Pomorzu. Stamtąd został przeniesiony do Gdańska,
gdzie od 2 kwietnia 1920r. rozpoczął pracę duszpasterską w kościele pw.
Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku-Wrzeszczu. Z chwilą powstania Wolnego
Miasta Gdańska przyjął obywatelstwo polskie. W późniejszych latach, chcąc
odegrać rolę polityczną, wystąpił z wnioskiem o przyznanie obywatelstwa
gdańskiego, które po długich staraniach i wsparciu kół polskich, otrzymał. W
okresie międzywojennym ks. Rogaczewski pracował m.in. w kościele pw. św.
Brygidy i św. Józefa w Gdańsku. 31 stycznia 1930r. został mianowany proboszczem
tytularnym mającego powstać kościoła pw. Chrystusa Króla. 13 października
1938r. prezydent senatu gdańskiego, Artur Greiser, sprzeciwił się nominacji ks.
Rogaczewskiego na proboszcza parafii personalnej. Podjęte w tej sprawie
interwencje okazały się bezskuteczne. Na takie stanowisko władz gdańskich
wpłynęła propolska postawa ks. Rogaczewskiego.
W swojej pracy duszpasterskiej
ks. Rogaczewski wykazywał się talentami organizacyjnymi. To z jego inicjatywy,
tylko w przeciągu jednego roku pracy w kościele św. Brygidy, powstało około
trzydzieści stowarzyszeń kościelnych, w tym orkiestra i chór. Od 1932r.
stowarzyszenia te działały przy nowo budującym się ze środków Polonii Gdańskiej
i państwa polskiego kościele pw. Chrystusa Króla.
Głównym celem ks. Rogaczewskiego
było stworzenie centrum życia religijnego i społecznego dla Polonii Gdańskiej.
Bazą miał być kościół pw. Chrystusa Króla. W dolnej jego części wybudowano
salki przewidziane na lekcje religii oraz potrzeby stowarzyszeń i kółek.
Działalnością objęto dzieci, młodzież i dorosłych. W budowie pierwszego
kościoła dla Polaków uczestniczyła Polonia Gdańska, ofiarowując swoją pracę i
środki finansowe. Budowę wspomagał Komisarz Generalny RP w Wolnym Mieście
Gdańsku oraz polskie instytucje w kraju. 30 października 1932r. poświęcono
kościół Chrystusa Króla, a 23 lipca 1936r. dzwony wygrywające pierwsze takty
„Bogurodzicy”.
1 września 1939
W dniu wybuchu wojny ks.
Rogaczewski został wraz wikariuszem, ks. Alfonsem Muzalewskim, aresztowany i
osadzony w Victoria Schule. Tam, nie bacząc na grożące mu niebezpieczeństwo
pobicia przez esesmanów, przez całą noc słuchał spowiedzi i udzielał Polakom
absolucji. Mówił przy tym: „Jak nas tu rozstrzelają, to zobaczymy się w
niebie”. 2 września rano, w pierwszym transporcie,
został przewieziony do obozu koncentracyjnego Stutthof. Tu znalazł się w grupie
polskich kapłanów, których podobnie jak Żydów z Gdańska, esesmani traktowali
najbardziej brutalnie i kierowali do najcięższych prac. Podobnie jak ks.
Komorowski, został oskarżony przez esesmana Neubauera o gromadzenie broni i
przygotowywanie kościoła do obrony. Nie ugiął się pod groźbą rozstrzelania i
nie potwierdził fałszywych zarzutów, za co został skazany na trzydniowy pobyt w
bunkrze, gdzie głodzono go i torturowano. W wieczór wigilijny, pomimo zakazu
władz obozu, więźniowie śpiewali polskie kolędy. Władze uznawszy polskich
księży za inspiratorów, ukarali ich, w tym ks. Rogaczewskiego, pracą w święta
Bożego Narodzenia, a także biciem i szykanami.
Egzekucja
W pierwszej połowie stycznia 1940r. ks. Rogaczewski
został wywołany podczas wieczornego apelu i dołączony do grupy kilkunastu
gdańskich działaczy, wśród których był też ks. Bernard Wiecki z Gdańska.
Grupę tę wywieziono do Nowego Portu, gdzie dołączono do niej jeszcze kilka
osób, m.in. ks. Władysława Szymańskiego, duszpasterza Polonii Gdańskiej w
Sopocie. Po skompletowaniu, grupę wywieziono na miejsce egzekucji. Przez wiele
lat miejsce to nie było znane. Podejrzewano, że więźniów rozstrzelano w
Piaśnicy. Jednak w 1979r. Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w
Gdańsku, na podstawie przeprowadzonych (m.in. przez Muzeum Stutthof) badań
ogłosiła, że miejscem kaźni grupy więźniów, w które znajdował się ks.
Rogaczewski, był las niedaleko obozu koncentracyjnego Stutthof. Tam 11 stycznia
1940r. Niemcy rozstrzelali 22-osobową grupę więźniów, w tym ks. Franciszka
Rogaczewskiego. Ciała zakopano niedaleko miejsca egzekucji. Szczątki
ekshumowano w dniach 10-16 maja 1979r.
W opinii Kościoła i Polonii
Gdańskiej ks. Franciszek Rogaczewski zmarł śmiercią męczeńską. Gdańska uliczka,
prowadząca od strony Długich Ogrodów, do kościoła pw. Chrystusa Króla, nazwana
została jego imieniem.
W 1999r. ks. Franciszek
Rogaczewski został przez papieża Jana Pawła II wyniesiony na ołtarze, stając
się Błogosławionym Męczennikiem Obozu Stutthof.
Na podstawie książki Elżbiety
Grot „Błogosławieni Męczennicy Obozu Stutthof”.
"Victoria Schule" - fragment ekspozycji w
Muzeum Stutthof
|
"Victoria Schule" współcześnie
|
Tablica pamiątkowa na budynku "Victoria Schule".
|
Kościół Chrystusa Króla. Zdjęcie pochodzi ze strony
internetowej parafii p.w. Chrystusa Króla w Gdańsku.
|
Ks. Franciszek Rogaczewski, Błogosławiony Męczennik Obozu
Stutthof - fragment ekspozycji w Muzeum Stutthof.
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz