Feliks Muzyk

Wśród zamordowanych w Stutthofie 22 marca 1940 r. był Feliks Muzyk ur. 6 III 1898 r., syn Władysława Muzyka. W 1910 r. ukończył szkołę powszechną, a w roku 1914 Gimnazjum Miejskie. W chwili wybuchu I wojny światowej przebywał w Warszawie, gdzie został aresztowany przez Rosjan i zesłany na Syberię. Do Gdańska powrócił w 1918 r. Po ukończeniu kursów bankowych, rozpoczął pracę zawodową w Związku Spółek Zarobkowych. W okresie WMG był znanym działaczem polonijnym, członkiem Gminy Polskiej, Gminy Polskiej Związku Polaków. Od 1923 r. kierował chórem „Lutnia”, który również występował w Polsce i brał udział w konkursach. W latach 1930 – 1939  pracował na stanowisku prokurenta i wicedyrektora „The British and Polish Trade Bank” w Gdańsku. Działał w Polskim Towarzystwie „Jedność”, Związku Polaków, Macierzy Szkolnej, Towarzystwie Przyjaciół Nauki i Sztuki, Klubie Sportowym „Gedania”, Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Aresztowany 1 IX 1939 r. przez funkcjonariuszy Tajnej Policji Politycznej w Gdańsku przeszedł kolejno przez Obozy dla Jeńców Cywilnych w Victoria Schule, Gdańsku – Nowym Porcie i Stutthof. Na podstawie wydanego wyroku przez Standgericht, został rozstrzelany w grupie 67 wybitnych Polaków – Gdańszczan oraz Pomorzan w Wielki Piątek 22 III 1940 r. w nadleśnictwie Stegna w odległości ok. 1,5 km od obozu Stutthof. Podczas ekshumacji, która odbyła się w dniach 28 listopada – 4 grudnia 1946 r. jego żona Bolesława z domu Leszczyńska rozpoznała zwłoki Feliksa Muzyka. Został pochowany podczas uroczystości pogrzebowych 67 ofiar 4 IV 1947 r. na Cmentarzu Pomniku Bohaterów na gdańskiej Zaspie. Od 2002 r. jest patronem jednej z ulic w gdańskiej dzielnicy Chełm. Miał cztery córki: Budzimirę, Marcelinę, Janinę i Jadwigę.

Opr. Elżbieta Grot