Błogosławieni
Męczennicy Obozu Koncentracyjnego Stutthof
O, Bronisławie, Patronie
Wskaż drogę, pomagaj nam.
Bądź jasną gwiazdą w ciemności
Zaprowadź do nieba bram.
Ty byłeś wzorem pokory,
głosiłeś jak prawym być.
Wyprostuj ścieżki zgubionym,
powiedz jak godnie żyć.
Naucz nas cnoty skromności,
Patronie dnia Codziennego.
Naucz z Bożą radością
odróżniać dobro od złego.
Nie zmogły Cię dziejowe burze,
dawałeś przykłady męstwa.
Bądź naszej młodzieży stróżem,
prowadź ją do zwycięstwa.
Gdy przyszła na wszystkich trwoga,
Wybrałeś męki koronę.
Z ufnością wielbiłeś Boga,
Tyś perłą przed Pana tronem.
(„Pieśń Do
Błogosławionego Bronisława Komorowskiego”, słowa: Renata Leszczyńska, muzyka:
Krystyna Chatlas)
Błogosławiony
ks. Bronisław Komorowski (1889-1940)
Urodził się
25 maja 1889r. w Barłożnie koło Starogardu Gdańskiego, w rodzinie chłopskiej.
Po ukończeniu szkoły powszechnej, a następnie nauki w Collegium Marianum w
Pelplinie, w latach 1910-1914 studiował w tamtejszym seminarium duchownym.
Święcenia kapłańskie uzyskał 2 kwietnia 1914r.
Od początku
swojej działalności duszpasterskiej ks. Komorowski był aktywnym działaczem
Polonii Wolnego Miasta Gdańska. Od 1920r. aktywnie działał na rzecz
organizowania polskiego duszpasterstwa, polskich kościołów i nabożeństw. W
1923r. wspólnie z działaczami polonijnymi utworzył Towarzystwo Budowy Kościołów
Polskich, a w 1924r. w budynku po dawnej pruskiej ujeżdżalni koni, w koszarach
telegrafistów w Gdańsku, otworzył kościół, w którym zorganizował duszpasterstwo
dla ludności polskiej. W 1925r. doprowadził do uroczystego poświęcenia kościoła
pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika. W dalszych latach prowadził aktywną
działalność na rzecz duszpasterstwa Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Dzięki
jego inicjatywie powstało wiele stowarzyszeń i organizacji polskich. Działał
również na niwie politycznej. W latach 1933-1934 był jedynym polskim radnym w
Wolnym Mieście Gdańsku. W 1935r. kandydował na stanowisko posła polskiego do
Gdańskiego Volkstagu.
Aresztowanie
1 września
1939r. ks. Bronisław Komorowski został aresztowany na terenie plebanii, skąd
doprowadzono go do „Viktoria Schule”. Moment ten opisuje w swoich wspomnieniach
inny więzień hitlerowców, Maksymilian Kempiński: „Zobaczyłem potem jak
przechodzący przez bramę ksiądz Komorowski nie uchylał się przed ciosami
szturmowców. Wyprostowany, choć mocno pokrwawiony, doszedł do naszej salki”. Inny
więzień, Wiesław Arlet, również wspomina spotkanie z księdzem Komorowskim w
„Viktoria Schule”: „Po rejestracji grupę, w której się znalazłem
skierowano do piwnicy tak zatłoczonej, że można było w niej tylko stać. Wśród
zmaltretowanych zobaczyłem księdza Komorowskiego, proboszcza kościoła św.
Stanisława we Wrzeszczu. Miał on usta rozbite na krwawą miazgę”.
Stutthof
2 września
ks. Komorowski znalazł się w 150-osobowej grupie więźniów skierowanych w
pierwszym transporcie do obozu koncentracyjnego Stutthof. Od początku pobytu w
obozie był narażony na szykany i prześladowania ze strony esesmanów. Najpierw
pracował przy budowie obozowych baraków, a następnie wyznaczano go do
najcięższych prac, przeważnie przy czyszczeniu ustępów. Hitlerowcy w ten sposób
chcieli upokorzyć znanego w środowisku polonijnym księdza. Mianowali go również
kapem kolumny roboczej czyszczącej kloaki obozowe, usiłując jednocześnie zmusić
do znęcania się nad podległymi mu więźniami. Celu nie osiągnęli gdyż, jak
wspomina inny więzień – Roman Bellwon – „...okazał on Chrystusową miłość
wobec nich, pomagając najbardziej wycieńczonym, dzieląc się z nimi każdą
strawą. Sam maltretowany i okrutnie dręczony, do końca zachował dla wszystkich
otwarte serce i uśmiechniętą twarz. Stale podtrzymywał nas na duchu, zachowując
postawę prawdziwie polska i kapłańską”.
Inny świadek
poniżania przez hitlerowców księdza Komorowskiego, ks. Wojciech Gajdus, zadał
mu kiedyś pytanie, co czuł gdy jako kapo pracował w scheisskomando. W
Odpowiedzi usłyszał: „Czułem się jak na ambonie na oczach więźniów i
dbałem o to żeby kazanie dobrze wypadło. Myślę, że to były moje najlepsze kazania”.
Pod koniec
września 1939r. ks. Bronisław Komorowski wraz z innymi księżmi został oskarżony
o gromadzenie broni w kościele, w celu jego obrony. Straszono go, że jeżeli nie
przyzna się do „winy”, zostanie rozstrzelany. Ponieważ nie potwierdził oskarżenia,
został ukarany trzydniowym pobytem w bunkrze, gdzie głodzono go i
torturowano.
Egzekucja
22 marca
1940r., w Wielki Piątek, ks. Bronisław Komorowski, w grupie 66 działaczy
Polonii Gdańskiej, został wywieziony do lasu w pobliżu obozu i tam wraz z
innymi rozstrzelany. Grób zamaskowano, jednakże w 1946 roku został on
odnaleziony. Zwłoki po ekshumacji pochowano 4 kwietnia 1947r. na cmentarzu w
Gdańsku-Zaspie.
W 1999r. ks.
Komorowski został przez papieża Jana Pawła II wyniesiony na ołtarze. W tym
samym roku w Gdańsku zawiązał się Społeczny Komitet Budowy Pomnika
Błogosławionego Ks. Bronisława Komorowskiego. Pomnik został odsłonięty w 2000
roku na placu jego imienia we Wrzeszczu, w 110. rocznicę urodzin księdza,
85. rocznicę święceń kapłańskich i 75. rocznicę poświęcenia kościoła św.
Stanisława BM.
Na podstawie
książki Elżbiety Grot „Błogosławieni Męczennicy Obozu Stutthof”.
Pomnik ks. Bronisława Komorowskiego w Gdańsku |
Ekspozycja Muzeum Stutthof |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz